وبلاگ طلسم شده ی من

چکه می‌کند جایی. تلمبه‌ها، لوله‌ها. چکه می‌کند جایی.

چکه‌‌چکه‌ها جمع می‌شود داخلم و آب بالا می‌آید. شناور می‌شوند جوارحم. آب شور است. معلق می‌مانند.

به قلبم رسیده آب. بالاتر می‌آید.

به بینی‌ام رسیده آب. بالاتر می‌آید. 

به چشمم رسیده آب.

نمی‌رسد هوا. 

غرق می‌شوم در خودم. غرق می‌شوم. بی ‌‌آنکه صدای دست و پا زدنم بیاید. 

وبلاگ طلسم شده ی من...

I don't feel a single thingHave the pills done too muchHaven't caught up with my friends in weeksAnd now we're outta touchI've been driving in L.A.And the world it feels too bigLike a floating ball that's bound to breakSnap my psyche like a twigAnd I just wanna see if you feel the same as meDo you ever get a little bit tired of lifeLike you're not really happy but you don't wanna dieLike you're hanging by a thread but you gotta survive'Cause you gotta surviveLike your body's in the room but you're not really thereLike you have empathy inside but you don't really careLike you're fresh outta love but it's been in the airAm I past repairA little bit tired of tryin' to care when I don'tA little bit tired of quick repairs to copeA little bit tired of sinkin'There's water in my boatI'm barely breathin'Tryna stay afloatSo I got these quick repairs to copeGuess I'm just broken and brokeThe prescriptions on its wayWith a name I can't pronounceAnd the dose I gotta takeBoy, I wish that I could count'Cause I just wanna see if this could make me happyDo you ever get a little bit tired of lifeLike you're not really happy but you don't wanna dieLike you're hanging by a thread but you gotta survive'Cause you gotta surviveLike your body's in the room but you're not really thereLike you have empathy inside but you don't really careLike you're fresh outta love but it's been in the airAm I past repairA little bit tired of tryin' to care when I don'tA little bit tired of quick repairs to copeA li وبلاگ طلسم شده ی من...

امروز بچه‌ها رو جوری بغل کردم که انگار بار آخری بود که می‌دیدمشون. محکم. گرم. تا جایی که می‌شد طولانی. دلم از همون لحظه‌ای که از بغلم جدا شدن تنگشون شد. بچه‌ها رو با تمام وجودم دوست دارم. امروز روز آخر و اردوی آخری بود که کنارشون بودم. بخش کودک و دوران گذر ما بسته شد و من دیگه برنمیگردم. روی کار انتشارات و نوشتن تمرکز میکنم. اما یه تیکه از وجودم توی این بچه‌ها وجود داره و زنده‌ست. یه تیکه‌ای که برای من سوخته و تموم شده. ولی تا وقتی اونا هستن، زنده‌ن، فکر می‌کنن و این راهو ادامه میدن، اونم هست. سفرتون بخیر بچه‌ها... زندگی پر چالش و سخت و طولانیه.  وبلاگ طلسم شده ی من...